Hey allemaal!

De afgelopen cultuurweek is heel snel voorbij gegaan. Megaveel tempels gezien. We hebben zowel Tibetaanse als Hindi tempels gezien, maar ook moskeeen en een Christelijke kerk. Zelfs binnen de Indiase cultuur heb je dus nog een hoop verschillen in bijv religie. Ook hebben we traditionele maaltijden gehad waarbij je eet van een bananenblad.

Donderdag en vrijdag zijn we in Mysore geweest waar we nog een aantal tempels en musea hebben gezien. Heel anders dan de musea die ik gewend ben, de beschrijvingen van de voorwerpen en schilderijen is er nogal globaal, zonder jaartal of specifieke afkomst etc.

Vrijdagavond zijn we vanuit Mysore met de nachtbus naar Hampi gegaan. DIe 10 uur is de bus was het zeker waard! Hampi is echt een ongelofelijk mooie stad vol tempels, ruines en rotsen/stenen die groter zijn dan een huis. We hebben er zowel zonsopkomst als zonsondergang vanaf een mooie plek kunnen bekijken. Overal lopen aapjes rond, waardoor het een beetje aan Jungle book moet denken daar bij die apenkoning met zn tempels. Het is best raar dat je in India aan de ene kant deze mooie uitgestrekte natuur hebt, en aan de andere kant de overvolle steden die barsten van armoede, maar ook de rijkste mensen schijnen er te wonen.

Hampi is best toeristisch; eindelijk heb ik meer Westerse mensen gezien. Ook in de restaurants kun je van alles eten, van pannenkoeken tot pizza's. Heb heel t weekend dan ook geen rijst of iets Indiaas gegeten, want dat kwam na 2., soms 3 keer per dag wel zo'n beetje mn neus uit.

Maandag kwamen we na een brakke busrit van 13 uur (10 naar Mysore en dan 3 naar Madikeri) lekker moe aan. Even tijd om bij te komen hadden we, maar na de lunch gingen we toch beginnen met vrijwilligerswerk. Ik ga naar het weeshuis voor meisjes. De scholen hebben nu helaas vakantie dus kan ik daar niet heen. Maar t weeshuis is ook best interessant. Toen we er aan kwamen kwamen alle meisjes op ons afgerend om te knuffelen. Toen ze zagen dat ik een fotocamera had was het lastig om die weer terug te krijgen, iedereen wilde fotos zien en maken. Verder vinden ze t gewelig om ons haar te doen. Iedereen wil mijn haar vlechten. Verder is het een beetje spelen met de kinderen...

Het is nog even afwachten of ik volgende week de trekking kan gaan doen, want de overheid wil geen toeristen meer in het gebied hebben ofzo. Als het niet doorgaat ga ik waarschijnlijk nog een week vrijwilligerswerk doen, of anders misschien wat meer yoga ofzo, want daar hebben ze waarschijnlijk ook een programma voor. Mja ik zie het wel. Heb al wel geleerd dat je in India niks kan plannen, want aan planning, tijd of agenda's doet volgens mij niemand. Daar kunnen wij westerse stresskippen misschien nog wat van leren. Maar behalve dat lopen ze hier gigantisch achter op de tijd. Soms doet het straatbeeld me denken aan plaatjes die ik vroeger in mijn geschiedenisboek tegen kwam. Ossenkarren, dieren enmensen hele dag op straat, traditionele kleding zoals sarees (mannen zijn wel vrij modern gekleed, maar vrouwen hebben altijd kleurrijke jurken aan) en een hele hoop straathandel. Een wereld van verschil dus.

Groetjes en tot snel (ben al over helft van de reis!)